"Kimi zaman unutabilir kişi bireysel bir varoluşu..."

Kimi zaman unutabilir kişi bireysel bir varoluşu. Farkındalığını yitiriverir an karşısında. Mekanik işleyişinin ötesinde aşar bedenini, kaybolur bir küçük zaman dilimi içinde. Bütünleşir, bir olur… Bütünün bir parçası olarak kendini deneyimden soyutlamaz. Bir bakıma deneyimin kendisi olur, gözleyen kişi kaybolur o deneyimin içinde. Bu an öyle bir andır ki belirlenemez, kendiliğinden oluşuverir, iğreti durmaz hayat karşınsıda. Ama böyle bir anın varlığını hissetmek o anın bitişini müjdeler. Fark etmek tüketir böyle bir birliği. Deneyenin ve deneyimin birliğini…